برای یک عکاس، اینکه متوجه شود عکسی که فکر میکرده است عکس خیلی خوبی است غیر واضح باشد، بزرگترین ناامیدی است. عکسهای تار دلایل خیلی زیادی دارند و میتوان از تاری ناشی از حرکت سوژه، لرزش دوربین، از دست رفتن فوکوس و … به عنوان بخشی از دلایل این امر اشاره کرد.
سوال این است که چطور باید از ایجاد عکس های غیر واضح جلوگیری کرد؟ با رعایت پنج تکنیکی که در ادامه به شما میگوئیم شما میتوانید عکسهای کاملا واضحی بگیرید.برای یک عکاس، اینکه متوجه شود عکسی که فکر میکرده است عکس خیلی خوبی است غیر واضح باشد، بزرگترین ناامیدی است. عکسهای تار دلایل خیلی زیادی دارند و میتوان از تاری ناشی از حرکت سوژه، لرزش دوربین، از دست رفتن فوکوس و … به عنوان بخشی از دلایل این امر اشاره کرد.
اما سوال این است که چطور باید از ایجاد عکس های غیر واضح جلوگیری کرد؟ با رعایت پنج تکنیکی که در ادامه به شما میگوئیم شما میتوانید عکسهای کاملا واضحی بگیرید.
۱- از سه پایه استفاده کنید
اینکه به یک عکاس توصیه کنید از سه پایه استفاده کند کمی مثل توصیههای پدرانهای مانند «تا دیر وقت بیرون نمان» است. استفاده از سه پایه شما را کند میکند و مجبور خواهید شد وزن اضافهای را حمل کنید. در یک کلام استفاده از سه پایه به اندازهی در دست گرفتن دوربین راحت نیست. اما احتمالا بهترین کاری است که برای دوری از عکس های غیر واضح میتوانید انجام دهید.
این کار علاوه بر اینکه از لرزش دوربین جلوگیری میکند، بلکه به شما این اجازه را میدهد ترکیب بندی و فوکوس دقیقتری داشته باشید و زمان کافی برای انجام تنظیمات مربوط به وضوح را داشته باشید. حتی با استفاده از سرعت شاترهای بالا نیز داشتن یک سه پایه تاثیر چشمگیری در وضوح تصاویر شما خواهد داشت. به یاد داشته باشید که در صورتی که لنز شما از تثبیت کننده داخلی استفاده کند، هنگام استفاده از سه پایه بهتر است آن را خاموش کنید. در غیر این صورت باعث ایجاد لرزش در دوربین شما میشود.
۲- زمان استفاده از فوکوس دستی را بدانید
در شرایط نوری سخت مانند مواقعی که نور کم است، نور از پشت میتابد و یا نور به سرعت تغییر میکند، فوکوس خودکار دوربین به راحتی به اشتباه میافتد. من در این مواقع سعی میکنم مشکلات فوکوس را با نورپردازی مناسب حل کنم امااغلب اوقات دوربین را روی حالت فوکوس دستی قرار میدهم تا از ایجاد عکس های غیر واضح جلوگیری کنم. برخی مواقع یک لنز اتوفوکوس که مدام در حال جستجو است به اندازه کافی بد هست اما اینکه همان لنز نتوانتد تصاویر کاملا واضح بگیرد، کاملا غیرقابل قبول است. در این مواقع من از فوکوس خودکار استفاده میکنم و از نشانگرهای فوکوس استفاده میکنم تا مطمئن شوم عکس های غیر واضح نداشته باشم. مواقعی که از سه پایه استفاده میکنم و سوژه هم ثابت است،من از بزرگنمایی صفحه نمایش استفاده میکنم تا مطمئن شوم وضوح عکس همان چیزی است که من به دنبالش هستم.
۳- مطمئن شوید سرعت شاتر به اندازه کافی سریع است
برای چندین سال من فکر میکردم تا زمانی که از دوربین با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه یا سریعتر استفاده میکنم، عکسهایی که میگیرم کاملا واضح هستند. متاسفانه این دیدگاه به چند دلیل خیلی هم درست نیست. اولین دلیل اینکه مردم حرکت میکنند. بنابراین اگر سوژه شما یک انسان باشد قسمتهای متحرک زیادی در هر عکس وجود دارند که مطمئنا باعث ایجاد تاری حرکت میشود. به همین خاطر در مواقعی که از یک لنز وایدتر از نرمال استفاده میکنم، سعی میکنم از سرعت شاتر ۱/۲۵۰ ثانیه استفاده کنم. این سرعت شاتر علاوه بر اینکه حرکات نرمال سوژه را متوقف میکند، لرزش دست من را هم از بین میبرد. با لنزهای تله فوتو بندتر نیز سعی کنید از یک سرعت شاتر برابر با فاصله کانونی لنز استفاده کنید. برای مثال ۱/۵۰۰ ثانیه برای فاصله کانونی ۵۰۰ میلیمتر.
۴- دیافراگم مناسب را انتخاب کنید
دیافراگم به دو روش روی وضوح تصویر تاثیرگذار است و از ایجاد عکس های غیر واضح جلوگیری میکند. همه درمورد عمق میدان و اینکه f-Number کوچکتر (دیافراگم بزرگتر) اجازه ورود نور بیشتری را میدهد و عمق میدان بستهتری ایجاد میکند اطلاع دارند. این عمق میدان میتواند خیلی بسته باشد و یا به گونهای باشد که تمام سوژه به صورت واضح دیده شود. این موضوع هنگامی که از فاصله نزدیک با یک لنز تله فوتو و یا ماکرو عکاسی میکنید، سختتر خواهد بود.
میزان دیافراگمی که باعث واضح بودن تمام سوژه شود بیشتر به ابعاد سوژه، لنزی که عکاس از آن استفاده میکند و موقعیت او بستگی دارد. با این وجود در مواقعی که یک سوژه با عمق جلو تا عقب دارید، سعی کنید دیافراگم را کاهش دهید تا عمق میدان بیشتری داشته باشید و بتوانید بخش بیشتری از سوژه را در فوکوس داشته باشید. در کنار مشکلات عمق میدان باید به برخی عکاسها یادآوری شود که دیافراگمهای خیلی باز به اندازه دیافراگمهای متوسط واضح نیستند و ممکن است باعث شود عکس هایی که میگیرند غیر واضح باشند. مواقعی که وضوح برای من خیلی مهم است، به هیچ عنوان با دیافراگم f/2 یا f/22 عکاسی نمیکنم و معمولا به صورت سه گام، سه گام دیافراگم خودم را میبندم. برای مثال من از دیافراگمهای f/5.6، f/8 و یا f/11 استفاده میکنم. این دیافراگمها معمولا از دیافراگمهای خیلی باز و یا خیلی بسته واضحتر هستند.
۵- بدانید چه زمانی باید دوربین خودتان را حرکت دهید
این تکنیک با تکنیک اول که میگفت باید دوربین را به صورت ثابت روی یک سه پایه بگذارید کاملا در تضاد است. موضوع این است که برخی اوقات عکسهایی که میگیرید ممکن است بدون سه پایه واضحتر باشند و به همین دلیل میتوانید دوربین را حرکت دهید. این موضوع مواقعی رخ میدهد که از یک سوژهی خیلی سریع عکاسی میکنید. برای مثال میخواهید از یک دوچرخه سوار عکاسی کنید که به صورت افقی داخل کادر شما حرکت میکند. در این صورت اگر سرعت شاتر شما به اندازه کافی سریع نباشد شما شاهد تاری ناشی از حرکت در عکس خودتان خواهید بود. اما تکنیکی وجود دارد که با استفاده از آن میتوانید افکتهای ویژه خیلی زیبایی داشته باشید و یا سوژههای متحرک را به صورت واضحتر به تصویر بکشید. این تکنیک، حرکت دادن دوربین به صورت همراستا با سوژه به گونهای میباشد که تصویر سوژه خیلی آرامتر روی پیکسلهای سنسور حرکت کند. هرچقدر سوژه نسبت به سنسور آرامتر حرکت کند تصویر آن واضحتر خواهد بود. این کار ممکن است پس زمینه را تار کند اما این تاری باعث انتقال حس حرکت به بیننده میشود.
دیدگاهتان را بنویسید