در جوخه‌های اعدام
پس از شنیدن فرمان “آتش”
سربازی زودتر از همه شلیک می‌کند
سربازی دیرتر
و ديگر سربازها، در میان این دو
قسم به مکث
به اختلاف زمانی میان دو شلیک
ما همه سربازيم
آن که زودتر ماشه می‌چکاند
جلاد
آن که دیرتر شلیک می‌کند
عاشق
و مابقی ماموریم
گاهی اما یکی
اسلحه اش را
به سمت دهانی نشانه می‌رود
که فرمان آتش داده است
اوست که تنهاست
شعر حسن آذری
کارتون پاول کوژینسکی
شعرومتن کارتون
دیدگاهتان را بنویسید